dihydropyridinen, overige combinatiepreparaten

$hippoKoptekst

Werkingsmechanisme

Dihydropyridinen (amlodipine)

verminderen de contractie van vooral glad spierweefsel van perifere en coronaire arteriën door:

• afname van de intracellulaire calciumconcentratie door het remmen van de langzame calciuminstroom in glad spierweefsel van de arteriën;
• afgifte van stikstofmonoxide (NO) uit het vasculaire endotheel.

ACE-remmers (perindopril):

• remmen het ’angiotensine converting enzyme’, het enzym dat angiotensine I (AT I) omzet in angiotensine II (AT II). Hierdoor nemen de plasmarenine-activiteit (door vermindering van de negatieve terugkoppeling naar de secretie van renine) en de ACE-activiteit toe. De aldosteronsecretie neemt hierdoor af.
• remmen de inactivering van bradykinine. Toename van bradykinine zou mede een rol kunnen spelen bij de werking van de ACE-remmer.

Angiotensinereceptorblokkers (ARB’s) (olmesartan, valsartan)

• grijpen evenals de ACE-remmers in op het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS), maar dan op een andere plaats. ARB’s blokkeren selectief de angiotensine II-receptor (type I). Hierdoor remmen zij de werking van angiotensine II met als gevolg een remming van de aldosteronsecretie.

Thiaziden (hydrochloorthiazide, indapamide):

Thiaziden blokkeren het Na⁺/2Cl^--cotransport in de distale tubulus. Hierdoor:

• remmen zij de passieve terugresorptie van natrium– (en chloride)-ionen en water; en verhogen daarmee het aanbod aan natriumionen in de distale tubulus en de corticale verzamelbuis.
• bevorderen zij de uitscheiding van kalium door de activering van het Na⁺/K⁺-countertransport (door verhoogd aanbod natriumionen);
• bevorderen zij de uitscheiding van magnesium (door verhoogd aanbod natriumionen; onbekend mechanisme);
• remmen zij de uitscheiding van calcium (door verhoogd aanbod natriumionen; onbekend mechanisme).

Effect

• daling van de bloeddruk.