dopamine-agonisten, overige

$hippoKoptekst

Werkingsmechanisme

Overige dopamine-agonisten:

• stimuleren direct postsynaptische dopamine D₂-receptoren in het corpus striatum;
• voor de antiparkinsonactiviteit wordt activering van de D₂-receptor als meest belangrijk gezien;
• het werkingsmechanisme bij rustelozebenen-syndroom is niet bekend.

Effect

In het vroege stadium van de ziekte van Parkinson:

• gunstig effect op hypokinesie en rigiditeit;
• afname tremor.

In het latere stadium van de ziekte van Parkinson toegevoegd aan levodopa:

• versterken de werking van levodopa. Hierdoor kan men de dosering levodopa verlagen;
• geven een toename van de ’on’-tijd zonder (hinderlijke) dyskinesie;
• verminderen het aantal ’off’-uren per dag;
• verminderen motorische fluctuaties (’on-off’-verschijnselen) bij patiënten met de ziekte van Parkinson, die onvoldoende reageren op orale antiparkinsonmiddelen (apomorfine).

Bij rustelozebenen-syndroom:

• vermindering van rustelozebenen-symptomen;
• minder slaaponderbrekingen;
• toename hoeveelheid slaap.

Meer informatie over de werking van overige dopamine-agonisten:

• De effectiviteit van de dopamine-agonisten op hypokinesie en rigiditeit is geringer dan van levodopa. De halfwaardetijd is echter langer, waardoor het klinisch effect langer aanhoudt dan van levodopa.
• Bij het voortschrijden van de ziekte van Parkinson neemt het gunstige effect van dopamine-agonisten als monotherapie af.
• Apomorfine subcutaan (incidenteel en continu of via een infuuspompje) toegediend, is de meest krachtige dopamine-agonist.
• Uit vergelijkend onderzoek bij patiënten met de ziekte van Parkinson in een vroeg stadium bleek ropinirol effectiever dan rotigotine.