oxytocineagonisten

$hippoKoptekst

Werkingsmechanisme

Oxytocineagonisten:

• stimuleren de frequentie en kracht van de ritmische contracties van de uterus door aangrijpen op oxytocinereceptoren in de uterus;
• stimuleren bij lactatie ritmische contracties van de myo-epitheliale cellen rond de alveoli van de borst (oxytocine).

Effect

• bevordering van de uitdrijving;
• voorkoming of vermindering van postpartale bloedingen;
• stimulering en vergemakkelijking van de lediging van de melkklier (oxytocine).

Meer informatie over de werking van oxytocineagonisten:

Oxytocine (letterlijk: snelle baring) veroorzaakt uteruscontracties vanaf de tweede helft van de zwangerschap, waarvan het patroon afhankelijk is van toedieningswijze en dosering. Oxytocine is niet werkzaam op een niet-zwangere uterus. Oxytocine veroorzaakt voorts contracties van het spierweefsel van de melkgangen bij doses lager dan die welke de à terme-uterus tot contractie brengen. Bij doses van 15–45 mE/min werkt het tevens antidiuretisch. Oxytocine werkt in vergelijking met secale-alkaloïden snel en kortdurend. De plasmahalfwaardetijd is zeer kort: circa drie minuten. Deze tijd wordt mede bepaald door het enzym oxytocinase en door de inactivering en excretie van oxytocine door de lever, de nieren en de darm. De halfwaardetijd met betrekking tot het effect op de zwangere uterus bedraagt 15–30 minuten (mogelijk omdat de inactivering in het myometrium langzamer verloopt dan in het bloed).

Carbetocine is een langwerkende oxytocine-agonist met een werking die overeenkomt met oxytocine. Vanwege de langere werkingsduur (enkele uren) is carbetocine niet geschikt voor gebruik tijdens de baring.