benzbromaron
Samenstelling
Desuric Prostrakan
- Toedieningsvorm
- Tablet
- Sterkte
- 100 mg
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS). |
| OTC | Over the counter, dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. Aan de vergoeding van bepaalde zelfzorgmedicatie zijn nadere voorwaarden verbonden. Deze zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. Deze voorwaarden kunnen betrekking hebben op de indicaties, de duur van de behandeling en het voorschrijven volgens een richtlijn/protocol. |
| MNT | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
Jicht: Stimuleer ter preventie van (verergering van) met jicht samenhangende comorbiditeit een gezonde leefstijl: gewichtsreductie bij overgewicht, gevarieerde voeding, ruime vochtinname, geen of beperkt alcoholgebruik, niet roken en voldoende beweging.
Bij een acute jichtaanval: behandel kortdurend met een hoge dosering orale NSAID’s, orale glucocorticoïden of colchicine, afhankelijk van de comorbiditeit en comedicatie van de patiënt. Wissel van middel bij uitblijven van verbetering na 3–5 dagen.
Bij recidiverende jichtaanvallen of jichttophi: start profylaxe met urinezuurverlagende therapie, begin met allopurinol. Ga bij onvoldoende effect of onaanvaardbare bijwerkingen en aantoonbare uraatafzetting over op febuxostat. Benzbromaron is derde keus.
Indicaties
Behandeling van jicht bij volwassenen die:
- allergisch zijn voor allopurinol;
- een contra-indicatie hebben voor allopurinol;
- bij wie allopurinol onvoldoende resultaat of onaanvaardbare bijwerkingen geeft.
Dosering
Jicht:
Begindosering: 100 mg per dag tijdens het ontbijt.
Onderhoudsdosering: 50–200 mg per dag, maximaal 300 mg. Tijdens een onderhoudsbehandeling van lange duur kan men de toediening gedurende 2–3 weken onderbreken.
Tabletten niet kauwen.
Bijwerkingen
Meest ernstig: leverbeschadiging zoals (soms fatale) fulminante hepatitis.
Maag-darmstoornissen (diarree).
Allergische reacties (huiduitslag, koorts, allergische conjunctivitis).
Urolithiase, nierkoliek.
Uitlokken van acute jichtaanval.
Hoofdpijn en pollakisurie, vooral bij een gestoorde nierfunctie.
Interacties
Gelijktijdig gebruik van hepatotoxische geneesmiddelen vermijden.
De uricosurische werking wordt ten dele geremd door salicylaten en thiazide-diuretica. Gelijktijdige toediening van pyrazinamide vermindert het uricosurisch effect van benzbromaron en vergroot het risico op hepatotoxiciteit.
De werking van vitamine K-antagonisten kan worden versterkt; benzbromaron remt de afbraak van geneesmiddelen die door CYP2C9 worden gemetaboliseerd.
CYP2C9-remmers kunnen de bloedspiegel van benzbromaron verhogen.
Zwangerschap
Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid.
Advies: Gebruik ontraden wegens onvoldoende ervaring met de toepassing.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend.
Advies: Gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding ontraden.
Contra-indicaties
- acute jichtaanval;
- urolithiase;
- bekende leveraandoening;
- ernstige nierinsufficiëntie (klaring < 30 ml/min);
- hyperuraturie hoger dan 700 mg/24 uur (= 4,2 mmol/24 uur);
- acute porfyrie.
Waarschuwingen
In verband met het eventueel optreden van (ernstige) leverbeschadiging voor begin van en gedurende de behandeling de leverfunctie controleren (ALAT, ASAT, alkalische fosfatase, totaal bilirubine en γ-GT). De behandeling staken bij leverfunctiewaarden boven de normale bovengrens. Instrueer patiënten om contact op te nemen met de arts bij misselijkheid, braken, abdominale pijn, asthenie en geelzucht.
Voor begin van de behandeling een 24-uurs urinebepaling uitvoeren; de totale hoeveelheid urinezuur moet ≤ 700 mg/24 uur zijn. Bij overschrijden van deze waarde een diureticum en urine-alkaliserende stof toevoegen om urinewegstenen en nierkoliek te voorkomen. Wees voorzichtig bij matige nierinsufficiëntie en bij nierstenen (uraatstenen) in de voorgeschiedenis. Met name in het begin van de therapie kunnen door de toegenomen concentratie urinezuur in de niertubuli uraatstenen ontstaan; daarom tijdens de therapie voor een ruime diurese zorgen, eventueel gecombineerd met natriumwaterstofcarbonaat om de urine alkalisch te maken.
Vrijmaking van uraatdepots kan in de eerste 6–12 maanden van behandeling de frequentie van jichtaanvallen doen toenemen. De kans op jichtaanvallen kan door toevoeging van colchicine, indometacine of een ander inflammatoir middel en door geleidelijke verhoging van de dosering verminderen.
Overdosering
Symptomen
misselijkheid, braken, diarree, nierfunctiestoornissen en hepatitis.
Therapie
eventueel kan een emeticum, gevolgd door geactiveerde kool en een laxans gebruikt worden.
Neem voor meer informatie over een vergiftiging met benzbromaron contact op met het Nationaal Vergitigingen Informatie Centrum.
Eigenschappen
Uricosuricum. Remt de terugresorptie van uraten in de niertubuli, verhoogt de uitscheiding van urinezuur met de urine en verlaagt de serumurinezuurspiegels. Veroorzaakt geen paradoxaal effect bij lagere dosering. Werkingsduur: dermate lang dat bij langdurig gebruik 2–3 weken onderbreking van toediening mogelijk is.
Kinetische gegevens
| Resorptie | snel voor 50%. |
| T max | 2–6 uur. |
| Eiwitbinding | 99%. |
| Metabolisering | in de lever vooral door CYP2C9 tot actieve metabolieten (1- en 6-hydroxybenzbromaron). |
| Eliminatie | vnl. (94%) met de feces. |
| T 1/2 | 3–5 uur (benzbromaron), 18–30 uur (6-hydroxybenzbromaron). |
Geneesmiddelgroep
benzbromaron hoort bij de groep urinezuurverlagende middelen, overige.