Mifepriston

Publish

Samenstelling

Mifegyne Exelgyn SAS

Toedieningsvorm
Tablet
Sterkte
200 mg

Miffee Linepharma international Ltd

Toedieningsvorm
Tablet
Sterkte
200 mg

Uitleg symbolen

XGVS Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS).
OTC Over the counter, dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. Aan de vergoeding van bepaalde zelfzorgmedicatie zijn nadere voorwaarden verbonden. Deze zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering.
2 Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. Deze voorwaarden kunnen betrekking hebben op de indicaties, de duur van de behandeling en het voorschrijven volgens een richtlijn/protocol.
MNT Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb.

mifepriston vergelijken met een ander geneesmiddel.

Advies

Voor mifepriston is geen advies vastgesteld over de plaats in de medicamenteuze behandeling.

Indicaties

  • Medische afbreking van een zich ontwikkelende intra-uteriene zwangerschap, in combinatie met een prostaglandineanaloog, tot 63 dagen amenorroe.
  • Verweking en dilatatie van de baarmoederhals voorafgaand aan een operatieve zwangerschapsafbreking tijdens het eerste trimester.
  • Voorbereiding van de werking van prostaglandineanalogen bij een afbreking van de zwangerschap na het eerste trimester om medische redenen.
  • Inductie van weeën in geval van een intra-uteriene vruchtdood, indien gebruik van prostaglandine of oxytocine niet mogelijk is.

Dosering

Klap alles open Klap alles dicht

Afbreking van een zich ontwikkelende intra-uteriene zwangerschap:

Volwassenen:

Mifegyne: tot 63 dagen van amenorroe: oraal 200 of 600 mg in één dosis, na 36–48 uur gevolgd door een prostaglandineanaloog (zoals misoprostol 400 microg oraal).

Miffee: tot 63 dagen van amenorroe: oraal 200 mg in één dosis, na 36–48 uur gevolgd door een prostaglandineanaloog (zoals misoprostol 400 microg oraal).

Verweking en dilatatie van de baarmoederhals bij zwangerschapsafbreking tijdens eerste trimester:

Volwassenen:

Mifegyne: oraal 200 mg, gevolgd door een operatieve zwangerschapsafbreking 36 tot maximaal 48 uur later.

Zwangerschapsafbreking na het eerste trimester om medische redenen:

Volwassenen:

Mifegyne: oraal 600 mg in één dosis, 36–48 uur voor de geplande toediening van het prostaglandine, die zo vaak mag worden herhaald als nodig.

Inductie weeën bij intra-uteriene vruchtdood:

Volwassenen:

Mifegyne: oraal 600 mg per dag in één dosis, gedurende 2 opeenvolgende dagen. Indien geen weeën binnen 72 uur na de eerste toediening ontstaan, de weeën met de gebruikelijke technieken induceren.

In geval van braken binnen 45 minuten na de inname: een nieuwe dosis innemen.

Bijwerkingen

Zeer vaak (> 10%): baarmoedercontracties- of krampen (bij 10–45%) de eerste uren na de inname van prostaglandinen, vaginale bloedingen (ca. 10 tot 16 dagen na de inname). Hoofdpijn. Misselijkheid, braken, maagpijn, buikpijn, diarree (m.n. gerelateerd aan prostaglandinegebruik). Vermoeidheid, koude rillingen of koorts, duizeligheid.

Vaak (1–10%): ernstige bloedingen (bij ca. 5%, hiervan is bij 1,4% een hemostatische curettage vereist). Infectie na abortus (endometritis, ’pelvic inflammatory disease’). Gevoelige borsten. Licht tot matige buikkrampen. Flauwvallen.

Soms (0,1–1%): overgevoeligheid. Opvliegers, hypotensie. Huiduitslag, jeuk. Hemorragische shock.

Zelden (0,01–0,1%): baarmoederruptuur na inname van prostaglandinen bij zwangerschapsafbreking tijdens het tweede trimester of bij inductie van weeën bij intra-uteriene vruchtdood tijdens het derde trimester (m.n. bij multipara of littekens door een keizersnede). Malaise. Urticaria, erytrodermie, erythema nodosum, toxische epidermale necrolyse (TEN).

Zeer zelden (< 0,01%): fatale toxische shock door Clostridium sordelli endometritis of Escherichia coli, met of zonder koorts of andere evidente infectiesymptomen na combinatie met misoprostol vaginaal of buccaal. Angio–oedeem.

Verder zijn gemeld: verhoogde waarden α-foetoproteïne, verhoogde waarde carcino-embryogeen antigen. Trombotische trombocytopenische purpura, trombocytopenie, geïnduceerde systemische lupus erythematodes. Manie. Convulsie, neurogene tinnitus. Oftalmoplegie. Myocardinfarct, geïnduceerd syndroom van Adams-Stokes. Oppervlakkige tromboflebitis. Bronchospasme, verergering van astma. Maagbloeding. Afwijkend leverfunctieonderzoek, leverinsufficiëntie. Nierinsufficiëntie. Spasme van ledematen. Mola-zwangerschap, ectopische zwangerschap, disruptie door amnionbanden, trofoblastische tumor, uteroplacentaire apoplexie. Bilaterale adnexale massa, intra-uteriene adhesie, ruptuur van ovariumcyste, borstabces, hematosalpinx. Anafylaxie, periorbitaal oedeem.

Interacties

Gedurende 3–4 dagen na toediening van mifepriston kan de werking van glucocorticoïden (incl. inhalatiecorticosteroïden) worden tegengaan. Theoretisch kunnen prostaglandinesynthetaseremmers (NSAID’s) de werkzaamheid van mifepriston verminderen; er zijn enige aanwijzingen dat inname van een NSAID op de dag van de toediening van de dosis prostaglandine de effectiviteit van de medicamenteuze zwangerschapsafbreking niet vermindert. Door de lange eliminatiehalfwaardetijd van mifepriston kunnen de spiegels van gelijktijdig gebruikte CYP3A4-substraten met een smal therapeutisch bereik (waaronder middelen voor algemene anesthesie) gedurende langere tijd worden verhoogd. Mogelijk verhogen CYP3A4-remmers zoals itraconazol, erytromycine en grapefruitsap de serumspiegel van mifepriston. CYP3A4-inductoren zoals rifampicine, sint-janskruid en bepaalde anticonvulsiva (fenytoïne, fenobarbital, carbamazepine) verlagen mogelijk de serumspiegel van mifepriston.

Zwangerschap

Gezien de geregistreerde indicatie niet van toepassing.

Teratogenese: Over de effecten tijdens zwangerschap, indien geen zwangerschapsafbreking is opgetreden, bestaan onvoldoende gegevens om de mogelijke schadelijkheid te beoordelen. Er zijn enkele gevallen gemeld van misvormingen aan het uiteinde van de onderste ledematen, mogelijk ten gevolge van het amnionstrengsyndroom.

Lactatie

Overgang in moedermelk: Ja, in geringe mate.
Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding ontraden.

Contra-indicaties

  • chronische bijnierinsufficiëntie;
  • ernstig (onbehandelbaar) astma;
  • acute porfyrie;
  • vermoedelijke extra-uteriene zwangerschap.

Waarschuwingen

Algemeen: Voor medicamenteuze zwangerschapsafbreking is bepaling van de Rh-factor noodzakelijk en vervolgens de preventie van resus-allo-immunisatie, evenals andere algemene maatregelen die doorgaans tijdens een zwangerschapsafbreking worden genomen. Zodra medicamenteuze zwangerschapsbeëindiging is vastgesteld, zo snel mogelijk starten met een betrouwbare anticonceptieve methode, om mogelijke blootstelling van een volgende zwangerschap aan mifepriston te voorkómen. Wegens onvoldoende ervaring niet toepassen bij nier- en leverinsufficiëntie en ondervoeding. Er zijn weinig gegevens beschikbaar over het gebruik bij adolescenten. De werkzaamheid van medicamenteuze zwangerschapsafbreking vermindert met pariteit en toenemende leeftijd.

Wees voorzichtig bij stollingsstoornissen of anemie gezien de kans op soms ernstige bloedingen waarvoor een hemostatische curettage (bij 1,4%) is vereist. Wees voorzichtig bij risicofactoren voor (bv. leeftijd > 35 jaar en roken, hyperlipidemie, diabetes) of aanwezigheid van een cardiovasculaire aandoening, omdat ernstige cardiovasculaire voorvallen zijn gemeld na toediening van een hoge dosis prostaglandineanaloog.

Afbreking van een zich ontwikkelende intra-uteriene zwangerschap: Bij zwangerschap met een spiraaltje in situ, deze verwijderen vóór de toediening. De vruchtafdrijving vindt bij 60% plaats binnen 4 uur na inname van misoprostol; bij de resterende 40% binnen 24 tot 72 uur. In ca. 3% van de gevallen vindt vruchtafdrijving plaats vóór toediening van prostaglandinen; in dat geval is toch controle nodig of de afdrijving volledig is geweest. In verband met de kans op mislukking (in 1,3 tot 7,5% van de gevallen) dient bij het controlebezoek (14–21 dagen na inname van mifepriston) na te worden gegaan of de vrucht volledig is afgedreven en de vaginale bloeding is gestopt. Indien de vaginale bloeding na het controlebezoek nog niet is gestopt, na enkele dagen opnieuw controleren en de mogelijkheid van een onvolledige abortus of een onopgemerkte extra-uteriene zwangerschap overwegen. Een overvloedige bloeding is geen teken van volledige afdrijving. Bij vermoeden van voortbestaan van de zwangerschap de zwangerschap eventueel beëindigen met een andere techniek. Indien de patiënte de zwangerschap wil voortzetten, wordt zorgvuldige echografische controle met speciale aandacht voor de ledematen aanbevolen.

Bij verweking en dilatatie van de baarmoederhals voorafgaand aan een operatieve zwangerschapsafbreking vindt incidenteel vruchtafdrijving plaats vóór de operatieve ingreep.

Tijdens en gedurende 3 uur na toediening van prostaglandinen is observatie in een medisch centrum aangewezen, daarna dient directe toegang tot het behandelcentrum via telefoon of ter plaatse gewaarborgd te zijn.

Overdosering

Neem voor informatie over een vergiftiging met mifepriston contact op met het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum.

Therapie
Bij vermoeden van een acute bijnierinsufficiëntie dexamethason toedienen: 1 mg dexamethason antagoneert 400 mg mifepriston.

Eigenschappen

Steroïd met antiprogestagene werking door competitie met progesteron aan de progesteronreceptor. Gaat in doses van ≥ 1 mg/kg de effecten van progesteron op het endometrium en myometrium tegen. Tevens sensibiliseert het tijdens de zwangerschap het myometrium voor de contractiestimulerende effecten van prostaglandinen. Tijdens het eerste trimester zorgt voorbehandeling met mifepriston voor een verwijding en opening van de baarmoederhals. Het bindt zich tevens aan de glucocorticoïdreceptor; bij een dosis van ≥ 4 mg/kg stijgen de plasmaconcentraties van ACTH en cortisol.

Kinetische gegevens

Resorptiewordt snel geresorbeerd.
Foraal ca. 69%.
T maxca. 1½ uur.
Eiwitbindingca. 98%.
Metaboliseringin de lever tot verschillende actieve metabolieten.
Eliminatie90% met de feces en 10% met de urine (metabolieten).
T 1/2el18 uur.