rosuvastatine

• Aanvulling op dieet bij volwassenen, en kinderen > 6 jaar met primaire hypercholesterolemie, waaronder familiaire hypercholesterolemie (incl. de heterozygote variant), gecombineerde hyperlipidemie, indien dieet en andere maatregelen alléén niet voldoende zijn.
• Bij volwassenen met homozygote familiaire hypercholesterolemie als aanvulling bij andere lipidenverlagende behandelingen (bv. LDL-aferese) of alleen als andere lipidenverlagende behandelingen niet zijn aangewezen.
• Preventie van ernstige cardiovasculaire voorvallen bij veel kans op een eerste cardiovasculair voorval, als aanvulling op de correctie van andere risicofactoren.

Gelijktijdig gebruik met ciclosporine kan leiden tot zevenmaal hogere AUC’s van rosuvastatine; deze combinatie is gecontra-indiceerd.

Co–medicatie met gemfibrozil, andere fibraten, ezetimib en lipiden-verlagende doseringen van nicotinezuur vermeerderen de kans op myopathie; fibraten zijn gecontra–indiceerd bij de dosering van 40 mg rosuvastatine.

Rosuvastatine is een substraat van bepaalde transporteiwitten, incl. OATP1B1 en BCRP; combinatie met middelen die deze eiwitten remmen, kan resulteren in een verhoogde rosuvastatinespiegel en meer kans op myopathie.

Gelijktijdige toediening van proteaseremmers (atazanavir, ritonavir, lopinavir, darunavir, tipranavir, simeprevir) kan de blootstelling aan rosuvastatine aanzienlijk verhogen; gelijktijdige toediening met proteaseremmers wordt afgeraden.

Combinatie met clopidogrel kan de AUC van rosuvastatine verdubbelen.

Bij combinatie met fusidinezuur oraal, de rosuvastatine–behandeling tijdelijk stopzetten. In uitzonderlijke gevallen combinatie met oraal fusidinezuur toepassen, onder strikt medisch toezicht.

Combinatie met itraconazol of eltrombopag kan de plasmaspiegel van rosuvastatine verhogen.

De plasmaconcentratie wordt ca. 50% verlaagd door antacida die aluminiumhydroxide en magnesiumhydroxide bevatten; het antacidum 2 uur na rosuvastatine toedienen.

Een mogelijke versterking van het antistollingseffect kan optreden bij gelijktijdig gebruik met vitamine K-antagonisten; vóór toepassing van rosuvastatine of bij dosisverandering de INR frequenter controleren.

Bij combinatie met een oraal anticonceptivum of met hormoonsubstitutietherapie rekening houden verhoogde hormoonspiegels.

• actieve leverziekte, incl. onverklaarbare, persisterende verhoging van serumtransaminasen;
• elke verhoging van serumtransaminasen hoger dan driemaal de ULN;
• myopathie;
• ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min);
• De 40 mg dosering is tevens gecontra-indiceerd bij predisponerende factoren voor myopathie of rabdomyolyse, zoals:
  • matig gestoorde nierfunctie (creatinineklaring < 60 ml/min);
  • hypothyreoïdie;
  • erfelijke spierziekten in de persoonlijke of familiaire anamnese;
  • musculaire toxiciteit door geneesmiddelen in de anamnese;
  • alcoholmisbruik;
  • Aziatische afkomst.

Zie voor meer contra-indicaties de rubrieken Zwangerschap, Lactatie en Interacties.

Wees voorzichtig bij grote alcoholinname en/of een leveraandoening in de anamnese, vanwege meer kans op myopathie. Myopathie ontstaan door gebruik van HMG-coA-reductaseremmers kan in enkele gevallen overgaan in rabdomyolyse en nierfalen, in zeer zeldzame gevallen met fatale afloop. Bepaal de creatinekinase-waarden (CK) vóór start van de statine alleen bij een erfelijke spierafwijking in de (familie)anamnese of bij spiertoxiciteit bij eerder gebruik van statine of fibraat. Bepaling van de levertransaminasewaarden voorafgaand aan de therapie kan zinvol zijn bij alcoholmisbruik of bekende leverfunctiestoornis. Bepaal de CK- en transaminasewaarden tijdens de behandeling alleen in geval van verdenking van toxiciteit (bv. door langdurige interacties) of leverfalen en bij ernstige spierklachten (vooral indien gepaard met koorts en malaise). Bij myopathie (CK > 10× ULN) of verdenking van myotoxiciteit de behandeling staken. Spierpijn kan ook voorkomen zonder verhoogde CK-waarden; de anamnese is belangrijker dan de bepaling. Adviseer iedere patiënt om bij onverklaarde spierpijn, -gevoeligheid of -zwakte onmiddellijk een arts te waarschuwen. Bij milde spierklachten zonder toxiciteit de statine (tijdelijk) staken of de dosering verlagen en na enkele weken de klachten evalueren; indien een relatie bestaat met de statinetherapie, een lagere dosering of eventueel een andere statine (fluvastatine ≤ 40 mg/dag of pravastatine ≤ 80 mg/dag) geven. Bij stijging van de levertransaminasewaarden > 3× ULN de behandeling staken en na normalisatie eventueel hervatten in een lagere dosering of overstappen op een ander statine. Onderbreek direct de behandeling bij optreden van ernstige leverschade, hyperbilirubinemie en/of geelzucht. Als geen andere oorzaak voor de leverschade gevonden wordt, de behandeling niet herstarten. Bij secundaire hypercholesterolemie, veroorzaakt door hypothyreoïdie of nefrotisch syndroom, eerst de onderliggende aandoening behandelen alvorens met rosuvastatine te starten. Bij Aziatische patiënten is een tweevoudige toename van de mediane AUC waargenomen in vergelijking met westerse Kaukasiërs. Bij genetische afwijkingen van het transporteiwit OATP1B1 of BCRP is er meer kans op myopathie; een lagere dosering overwegen. Bij vermoeden van ontwikkeling van interstitiële longziekte, de behandeling met een statine staken. Er zijn aanwijzingen dat statinen het bloedglucosegehalte kunnen verhogen. Hierdoor kan, bij bepaalde risicofactoren (zoals glucose nuchter van 5,6–6,9 mmol/l, BMI > 30 kg/m²) een mate van hyperglykemie optreden waardoor behandeling zoals bij diabetes mellitus nodig is. Dit is echter geen reden om de statine–behandeling te staken. Omdat gegevens over de veiligheid en de effectiviteit bij leeftijd < 6 jaar ontbreken, wordt geadviseerd rosuvastatine niet toe te passen bij kinderen < 6 jaar. De effecten van rosuvastatine op de lichamelijke en seksuele ontwikkeling bij kinderen en adolescenten bij een gebruik langer dan 2 jaar zijn onbekend. De behandeling bij kinderen (6–17 jaar; puberale status jongens: Tanner-stadium ≥ 2, meisjes: ≥1 jaar postmenarche) dient ingesteld te worden door een gespecialiseerde arts.

Cholesterolsyntheseremmer (statine). Rosuvastatine is een specifieke competitieve remmer van hydroxymethylglutarylco-enzym A-(HMG-CoA-)reductase, een enzym dat een essentiële rol speelt bij de biosynthese van cholesterol. Remming van deze synthese heeft onder andere toename van het aantal LDL-receptoren in de lever tot gevolg, dit resulteert in verlaging van de LDL-cholesterolplasmaspiegel. Het verlaagt daarnaast tevens apolipoproteïne B en triglyceriden en verhoogt het HDL-cholesterol en apolipoproteïne A. Werking: binnen twee weken wordt gewoonlijk 90% van de maximale respons bereikt; maximaal binnen vier weken.

Kinetische gegevens