certolizumab pegol
Samenstelling
Cimzia UCB Pharma bv
- Toedieningsvorm
- Injectievloeistof
- Sterkte
- 200 mg/ml
- Verpakkingsvorm
- wegwerpspuit 1 ml, voorgevulde pen 1 ml, patroon 1 ml
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS). |
| OTC | Over the counter, dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. Aan de vergoeding van bepaalde zelfzorgmedicatie zijn nadere voorwaarden verbonden. Deze zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. Deze voorwaarden kunnen betrekking hebben op de indicaties, de duur van de behandeling en het voorschrijven volgens een richtlijn/protocol. |
| MNT | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
Bij patiënten ≥ 18 jaar met actieve reumatoïde artritis is de DMARD methotrexaat het middel van eerste keus, eventueel met prednison. Bij onvoldoende respons op methotrexaat in een optimale dosering kan worden gekozen voor combinatie met een andere DMARD of met een TNF-α-blokker. Andere DMARD’s en TNF-α-blokkers kunnen ook worden gekozen bij een contra-indicatie of intolerantie voor methotrexaat.
Certolizumab pegol heeft geen aangetoonde voordelen boven andere TNF-α-blokkers. Indien behandeling met een TNF-α-blokker in aanmerking komt geeft de Commissie op grond van de geringere ervaring met certolizumab de voorkeur aan adalimumab, etanercept of infliximab. Certolizumab pegol dient alleen te worden voorgeschreven door of op aanwijzing van een arts met ervaring in het voorschrijven van TNF-α-blokkerende middelen.
Voor de toepassing bij axiale spondylartritis en artritis psoriatica is geen advies vastgesteld.
Indicaties
- Behandeling in combinatie met methotrexaat van matige tot ernstige, actieve reumatoïde artritis (RA) bij volwassenen die onvoldoende reageren op ’disease modifying antirheumatic drugs’ (DMARD’s), waaronder methotrexaat. Bij intolerantie voor methotrexaat of indien verdere behandeling met methotrexaat ongewenst is, kan certolizumab pegol als monotherapie worden gegeven. Behandeling van ernstige, actieve en progressieve RA bij volwassenen die niet eerder werden behandeld met methotrexaat of andere DMARD’s.
- Behandeling van volwassenen met ernstige actieve axiale spondylartritis (SA), inclusief ernstige actieve spondylitis ankylopoetica die onvoldoende reageert op of intolerantie vertoont voor NSAID’s, en ernstige actieve axiale spondylartritis zonder röntgenologisch bewijs van SA, die onvoldoende reageert op of intolerantie vertoont voor NSAID’s, maar met objectieve tekenen van ontsteking door een verhoogde CRP en/of positieve MRI.
- Behandeling in combinatie met methotrexaat van volwassenen met actieve artritis psoriatica die onvoldoende reageert op eerdere behandeling met DMARD’s.
Dosering
RA, AS, artritis psoriatica
Volwassenen:
begindosering 400 mg subcutaan (2 injecties van 200 mg) in week 0, 2 en 4. Onderhoudsdosering 200 mg elke 2 weken, overweeg bij een bevestigde klinische respons 400 mg om de 4 weken.
Zet bij reumatoïde artritis en artritis psoriatica de behandeling met methotrexaat, waar van toepassing, voort. Overweeg de behandeling te staken als er na 12 weken geen respons is. Bij een gemiste dosis deze zo snel mogelijk inhalen en daarna doorgaan met het schema van de volgende doses.
Geschikte injectieplaatsen zijn het bovenbeen en de buik.
Bijwerkingen
Vaak (1-10%): bacteriële en virale infecties (onder andere herpes zoster, papillomavirus, influenza), eosinofiele afwijkingen, leukopenie, misselijkheid, hoofdpijn, sensorische afwijkingen, hypertensie, hepatitis, huiduitslag, pyrexie, pijn, asthenie, jeuk, reacties op injectieplaats.
Soms (0,1-1%): mogelijk fatale sepsis, tuberculose (o.a. miliair, gedissemineerde en extrapulmonale), (opportunistische) schimmelinfecties. Solide orgaantumoren, niet-melanomateuze huidkanker, bloed- en lymfestelselmaligniteiten (waaronder lymfoom, leukemie), precancereuze laesies, goedaardige tumoren en cysten. Anemie, lymfadenopathie, trombocytopenie, trombocytose, vasculitiden, lupus erythematodes, allergische aandoeningen, anafylactische shock, elektrolyt-onbalans, dyslipidemie, eetluststoornissen, gewichtsverandering, angst, stemmingsstoornis, perifere neuropathie, duizeligheid, tremor, visusstoornis, oog- en ooglidontsteking, stoornis traansecretie, vertigo, cardiomyopathie (o.a. hartfalen), ischemische coronaire aandoening, aritmieën (o.a. atriumfibrilleren), palpitaties, bloeding, toegenomen bloedstolling, syncope, oedeem, ecchymose, astma en verwante verschijnselen, pleura-effusie, hoesten, luchtwegcongestie en -ontsteking, ascites, maag-darmontsteking, -ulcus en –perforatie, stomatitis, dyspepsie, orofaryngeale droogheid, hepatopathie, cholestase, hyperbilirubinemie, alopecia, (toename of optreden van) psoriasis, dermatitis, eczeem, huidulcus, zweetklierstoornis, fotosensibilisatie, droge huid, nagel(bed)aandoeningen, spieraandoeningen, verhoogde waarden creatinekinase, nierfunctiestoornis, blaas- en urethrasymptomen, menstruatiecyclusstoornissen, borstaandoeningen, rillingen, influenza-achtig beeld, nachtzweten, opvliegers, verhoogde alkalische fosfatase, verlengde bloedstollingtijd, verstoorde genezing.
Zelden (0,01-0,1%): maag-darmtumoren, melanoom, pancytopenie, vergroting van de milt, erytrocytose, morfologisch abnormale leukocyten, angioneurotisch oedeem, sarcoïdose, serumziekte, panniculitis, schildklieraandoeningen, hemosiderose, suïcidepoging, delier, schedelzenuwontsteking, coördinatie of –evenwichtsstoornis, tinnitus, stuip, pericarditis, AV-blok, CVA, arteriosclerose, Raynaudfenomeen, livedo reticularis, teleangiëctasie, interstitiële longziekte, pneumonitis, odynofagie, hypermotiliteit, cholelithiasis, huidexfoliatie en -desquamatie, bulleuze aandoeningen, aandoening van de haartextuur, nefropathie, seksuele disfunctie, verhoogde waarden urinezuur.
Verder zijn gemeld: multipele sclerose, Guillain-Barré-syndroom, Merkel-celcarcinoom.
Interacties
Gelijktijdige toediening met abatacept of anakinra geeft een hogere frequentie van algemene en ernstige infecties en wordt daarom afgeraden. Levend verzwakte vaccins niet geven tijdens behandeling met certolizumab pegol vanwege onvoldoende gegevens. Pasgeborenen van moeders die certolizumab pegol gebruiken of hebben gebruikt niet vaccineren met levend verzwakte vaccins tot minimaal 5 maanden na de laatste toediening aan de moeder.
Zwangerschap
Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid.
Advies: Gebruik ontraden.
Overig: Een vruchtbare vrouw moet adequate anticonceptieve maatregelen nemen gedurende en tot minstens 5 maanden na de laatste toediening.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Onbekend.
Advies: Gebruik afwegen.
Contra-indicaties
- actieve tuberculose of andere ernstige infecties als sepsis of opportunistische infecties;
- matig tot ernstig hartfalen (NYHA-klasse III/IV).
Waarschuwingen
Aan patiënten de speciale veiligheidskaart geven. Bij anti-TNF-therapie bestaat de mogelijkheid dat de afweer tegen infecties is verminderd. Voorzichtigheid is geboden bij een chronische infectie of een voorgeschiedenis van recidiverende infecties of bij onderliggende ziekten die patiënten vatbaarder kunnen maken voor infecties. Patiënten voor, tijdens en tot 5 maanden na de behandeling zorgvuldig controleren op infecties, waaronder tuberculose. Bij ontwikkeling van ernstige infecties, sepsis of vermoeden van acute tuberculose de behandeling staken. Voor aanvang van de behandeling dient screening op tuberculose plaats te vinden met een thoraxfoto en een tuberculine huidtest. Bij latente tbc profylactisch anti-tuberculosetherapie starten alvorens tot behandeling met certolizumab pegol over te gaan. Ook antituberculosetherapie starten bij risicofactoren op het ontwikkelen van tuberculose of indien adequate behandeling van tuberculose niet kon worden bevestigd. Risicopatiënten voor aanvang van de behandeling screenen op hepatitis B. Dragers van het virus tijdens behandeling met certolizumab pegol en tot 5 maanden erna zorgvuldig monitoren op symptomen van actieve ziekte en bij reactivering van hepatitis B de behandeling staken. Voorzichtigheid moet in acht worden genomen bij een voorgeschiedenis van maligniteiten, bij COPD-patiënten, bij patiënten met meer kans op maligniteit als gevolg van zwaar roken, bij licht hartfalen, bij demyeliniserende ziekteaandoeningen (zoals MS), bij ernstige overgevoeligheidsreacties op een andere TNF-α-blokker, bij een operatie. Bij verergering van hartfalen, symptomen van een lupusachtig syndroom of ernstige overgevoeligheidsreacties de behandeling staken. Bij bewezen significant hematologische afwijkingen (leukopenie, pancytopenie, trombocytopenie) overwegen de behandeling te staken. Kans op ontwikkeling van lymfomen (incl. hepatosplenisch T-cellymfoom), leukemie of andere hematopoëtische of vaste maligniteiten door behandeling met een TNF–α-antagonist kan niet worden uitgesloten. Bij risicofactoren voor huidkanker wordt periodiek huidonderzoek aanbevolen. Vorming van antinucleaire antilichamen en een soms lupusachtig syndroom is gemeld; niet bekend is of certolizumab pegol de ontwikkeling van auto-immuunziekten beïnvloed. Door antilichaamvorming kan de plasmaspiegel en daarmee de werkzaamheid van certolizumab pegol afnemen. Diverse aPTT-stollingstesten kunnen worden verstoord. Bij ouderen is voorzichtigheid geboden vanwege een ogenschijnlijk hogere incidentie van infecties. Er is geen ervaring met gebruik bij kinderen en adolescenten (< 18 j.).
Overdosering
Eigenschappen
Certolizumab pegol is een recombinant, gehumaniseerd Fab’2-fragment van een antilichaam tegen tumornecrose factor alfa (TNF-α) tot expressie gebracht in E coli en geconjugeerd met PEG. Het neutraliseert TNF-α selectief en dosisafhankelijk.
Kinetische gegevens
| Resorptie | langzaam vanuit de s.c. injectieplaats. |
| F | 80%. |
| T max | 54–171 uur. |
| V d | 0,11 l/kg. |
| T 1/2el | ca. 14 dagen. |
Geneesmiddelgroep
certolizumab pegol hoort bij de groep TNF-alfa-blokkers.