olmesartan/hydrochloorthiazide
Samenstelling
Olmesartan/hydrochloorthiazide Diverse fabrikanten
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld ’20/12,5’
Bevat per tablet: olmesartan (medoxomil) 20 mg, hydrochloorthiazide 12,5 mg.
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld ’20/25’
Bevat per tablet: olmesartan (medoxomil) 20 mg, hydrochloorthiazide 25 mg.
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld ’40/12,5’
Bevat per tablet: olmesartan (medoxomil) 40 mg, hydrochloorthiazide 12,5 mg.
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld ’40/25’
Bevat per tablet: olmesartan (medoxomil) 40 mg, hydrochloorthiazide 25 mg.
Olmetec HCTZ Daiichi Sankyo Nederland bv
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld ’20/12,5’
Bevat per tablet: olmesartan (medoxomil) 20 mg, hydrochloorthiazide 12,5 mg.
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld ’20/25’
Bevat per tablet: olmesartan (medoxomil) 20 mg, hydrochloorthiazide 25 mg.
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld ’40/12,5’
Bevat per tablet: olmesartan (medoxomil) 40 mg, hydrochloorthiazide 12,5 mg.
- Toedieningsvorm
- Tablet, omhuld ’40/25’
Bevat per tablet: olmesartan (medoxomil) 40 mg, hydrochloorthiazide 25 mg.
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS). |
| OTC | Over the counter, dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. Aan de vergoeding van bepaalde zelfzorgmedicatie zijn nadere voorwaarden verbonden. Deze zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. Deze voorwaarden kunnen betrekking hebben op de indicaties, de duur van de behandeling en het voorschrijven volgens een richtlijn/protocol. |
| MNT | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
olmesartan/hydrochloorthiazide vergelijken met een ander geneesmiddel.
Advies
Bij hypertensie verlagen diuretica, β-blokkers, calciumantagonisten (dihydropyridinen), angiotensine I converterend enzym (ACE)-remmers en angiotensinereceptorblokkers (ARB’s) de bloeddruk effectief en verminderen het tienjaarsrisico op cardiovasculaire mortaliteit en morbiditeit. Comorbiditeit en specifieke patiëntenkenmerken bepalen welke groepen en welke middelen als eerste in aanmerking komen. De voorkeur gaat uit naar middelen met een 24-uurs werkzaamheid. Als één middel onvoldoende effectief is, is het toevoegen van een middel uit een andere groep effectiever dan het verhogen van de dosis; tevens beperkt het de bijwerkingen als gevolg van een dosisverhoging. De vaste combinatie in de juiste dosisverhouding heeft om reden van therapietrouw de voorkeur.
Indicaties
- Essentiële hypertensie bij een volwassene, die onvoldoende heeft gereageerd op hydrochloorthiazide of olmesartan alléén.
Dosering
Voorafgaande individuele dosistitratie van beide componenten is aan te bevelen.
Essentiële hypertensie:
Volwassenen:
1×/dag 1 tablet, max. 40/25 mg 1×/dag. Bij licht tot matig gestoorde nierfunctie (creatinineklaring 30–60 ml/min) is de maximale dosis olmesartan (medoxomil) 20 mg/dag; bij matig gestoorde leverfunctie is de aanvangsdosis van olmesartan (medoxomil) 10 mg/dag en de maximale dosis 20 mg/dag.
De tablet dagelijks op hetzelfde tijdstip, zonder kauwen, met voldoende vloeistof innemen.
Bijwerkingen
Vaak (1-10%): vermoeidheid, duizeligheid, hoofdpijn, asthenie, perifeer oedeem, pijn op de borst.
Soms (0,1-1%): (orthostatische) hypotensie, hartkloppingen, syncope. Slaperigheid, zwakte, vertigo. Hoest. Misselijkheid, braken, dyspepsie, diarree, buikpijn. Spierpijn, spierspasmen, rugpijn, pijn in de ledematen, artralgie. Huiduitslag, eczeem. Erectiele disfunctie. Hematurie. Hyperurikemie, hypertriglyceridemie, hypercholesterolemie. Verandering van de kaliumspiegel. Verhoogde serum– of bloedwaarden van calcium, ureum, creatinine, glucose, lipiden, ALAT, ASAT, γ-GT.
Zelden (0,01-0,1%): urticaria. Angioneurotisch oedeem. Acuut nierfalen. Malaise. Daling hemoglobine– en hematocrietwaarden, verhoogde waarde van serumurinezuur, serumureumstikstof.
Meer details:
Interacties
Gelijktijdige behandeling met een ACE–remmer en een ARB vermeerdert de kans op hypotensie, syncope, hyperkaliëmie en achteruitgang van de nierfunctie; een dubbele blokkade alleen toepassen onder supervisie van een gespecialiseerde arts bij afzonderlijk gedefinieerde patiënten (zonder diabetische nefropathie) bij wie de nierfunctie, bloeddruk en het elektrolytengehalte regelmatig worden gecontroleerd. Bij diabetespatiënten of een verminderde nierfunctie (GFR < 60 ml/min/1,73 m² ) is het gebruik van olmesartan in combinatie met aliskiren gecontra–indiceerd. Bij andere patiënten wordt de combinatie ontraden; indien de combinatie toch toegepast dient te worden, is periodieke bepaling van de nierfunctie, bloeddruk en serumelektrolyten aanbevolen.
Het door diuretica veroorzaakte kaliumverlies wordt mogelijk door olmesartan ten dele tegengegaan; voorzichtigheid is geboden bij comedicatie van kaliumsecreterende middelen (corticosteroïden, laxantia of ACTH), vanwege de kans op hypokaliëmie. Kaliumsparende diuretica (zoals spironolacton), heparine en andere plasmakalium-verhogende geneesmiddelen (bv. trimethoprim, tacrolimus, ciclosporine) kunnen het effect op het serumkaliumgehalte versterken en leiden tot hyperkaliëmie, met name bij gestoorde nierfunctie. Bij combinatie met middelen die door een verstoring van het serumkalium kunnen worden beïnvloed (digoxine, anti-aritmica, enkele antipsychotica, tubocurarine) het serumkalium periodiek controleren.
Hypokaliëmie kan de gevoeligheid voor spierrelaxantia doen toenemen. Gelijktijdig gebruik van corticosteroïden kan leiden tot een verhoogd kaliumverlies.
De werking van insuline en orale bloedglucoseverlagende middelen kan door het diureticum worden geantagoneerd.
De renale lithiumklaring neemt af door toegenomen terugresorptie in de tubulus: de combinatie wordt niet aanbevolen; indien combinatie noodzakelijk is, de lithiumspiegel zorgvuldig controleren.
NSAID’s kunnen het diuretisch, natriuretisch en antihypertensief effect verminderen; tevens is er een risico van achteruitgang van de nierfunctie en hyperkaliëmie.
Colestyramine kan de resorptie doen afnemen, waardoor dit combinatiepreparaat niet gelijktijdig maar twee uur ervoor of vier uur erna dient te worden ingenomen. Bij combinatie met colesevelam vermindert de systemische blootstelling, piekplasmaconcentratie en de halfwaardetijd van olmesartan; olmesartan minimaal 4 uur voor colesevelam innemen.
Er is meer kans op hematologische reacties bij combinatie met geneesmiddelen die een negatieve invloed hebben op het bloedbeeld (bv. allopurinol, immunosuppressiva waaronder corticosteroïden, cytostatica).
Zwangerschap
Hydrochloorthiazide passeert de placenta.
Teratogenese: Bij gebruik van ARB’s in het 2e en 3e trimester worden dezelfde effecten gezien als bij het gebruik van ACE-remmers, waaronder neonatale longhypoplasie, intra-uteriene groeivertraging, persisterende ductus arteriosus, schedelhypoplasie, ledemaatsafwijkingen en toegenomen sterfte.
Farmacologisch effect: Gebruik van ARB’s tijdens het 2e en 3e trimester, kan leiden tot foetale en/of neonatale toxiciteit zoals gestoorde nierfunctie, nierfalen, oligohydramnion, hypotensie en hyperkaliëmie. Bij gebruik van hydrochloorthiazide dient er bij de vrouw rekening te worden gehouden met afname van het circulerend bloedvolume en bij de neonaat met icterus neonatorum, trombocytopenie en verstoring van de elektrolytenbalans.
Advies: Gebruik tijdens het 1e trimester wordt niet aanbevolen; gebruik tijdens het 2e en 3e trimester is gecontra-indiceerd.
Overige: Bij kinderwens en zwangerschap instellen op een alternatieve therapie; aangeraden wordt de patiënte bij het begin van de behandeling al hierop te wijzen. Als blootstelling vanaf het 2e trimester heeft plaatsgevonden van de foetus een echoscopie verrichten van de nieren en de schedel. Neonaten nauwkeurig controleren op hypotensie, oligurie en hyperkaliëmie.
Lactatie
Overgang in moedermelk: Olmesartan: Onbekend (bij de mens), ja (bij dieren); hydrochloorthiazide: ja (bij de mens).
Farmacologisch effect: Verhoogd vrij bilirubine (hydrochloorthiazide).
Overige: Hooggedoseerd kunnen thiazide-diuretica de melkproductie remmen door versterkte diurese.
Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding ontraden met name bij neonaten of prematuren. Indien olmesartan/hydrochloorthiazide toch gebruikt dient te worden, zo laag mogelijk doseren.
Contra-indicaties
- overgevoeligheid voor sulfonamiden;
- ernstige leverfunctiestoornissen, cholestase, galwegobstructie;
- ernstige nierfunctiestoornissen (creatinineklaring < 30 ml/min);
- refractaire hypokaliëmie, hyponatriëmie, hypercalciëmie en symptomatische hyperurikemie.
Zie voor meer contra-indicaties de rubrieken Zwangerschap en Interacties.
Waarschuwingen
Bij optreden van ernstige chronische diarree met gewichtsafname (enkele maanden tot jaren na starten van de therapie) de mogelijkheid van een spruwachtige enteropathie overwegen; een intestinale biopsie toont bij deze patiënten vaak villeuze atrofie aan. Als een andere oorzaak voor de klachten is uitgesloten, de behandeling direct staken en niet meer opnieuw starten.
Bij een acute daling in de gezichtsscherpte of acute oogpijn (binnen enkele uren tot weken na start van de behandeling) de behandeling onmiddellijk stopzetten. Indien de oogdruk verhoogd is, deze proberen te verminderen, vanwege de kans op acuut gesloten-kamerhoekglaucoom na gebruik van hydrochloorthiazide.
Vooral bij volume- en/of zoutdepletie en bij hartfalen is er meer kans op een hypotensieve reactie. Bij ernstig hartfalen, onderliggende nierziekten of andere aandoeningen waarbij de vaattonus en nierfunctie in belangrijke mate van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem afhankelijk zijn, gezien de farmacologische werking bedacht zijn op hypotensie en verminderde nierfunctie. Voorzichtig toepassen bij aorta- of mitralisstenose of bij obstructieve hypertrofische cardiomyopathie vanwege het potentiële risico van verminderde coronaire en cerebrale doorbloeding door de verlaagde bloeddruk.
Bij bilaterale stenose van de arteriae renales of bij unilaterale stenose bij slechts één functionerende nier neemt de kans op ernstige hypotensie en nierinsufficiëntie toe, gezien de hemodynamische effecten van olmesartan.
Bij gestoorde nierfunctie rekening houden met een acute achteruitgang van de nierfunctie en deze blijven controleren.
Hyperkaliëmie kan optreden met name bij nierfunctieverlies, hartfalen en diabetes mellitus; een adequate controle van serumkalium wordt aanbevolen.
Er is weinig ervaring bij een verminderde leverfunctie en geen ervaring bij patiënten die recent een niertransplantatie hebben ondergaan. Niet toepassen bij leverfunctiestoornissen, omdat verschuivingen in vloeistof- en elektrolytenevenwicht coma hepaticum kunnen veroorzaken.
Hypotensie die tijdens anesthesie optreedt, als gevolg van geblokkeerde angiotensine II-werking, kan worden gecorrigeerd door volumevergroting.
Het preparaat is niet onderzocht bij kinderen en adolescenten.
ACE-remmers en ARB’s zijn minder effectief tegen hypertensie bij negroïde dan bij niet-negroïde mensen.
Overdosering
Symptomen
Hypotensie, tachycardie; soms komt bradycardie voor. Elektrolytenstoornis, dehydratie. Misselijkheid, slaperigheid. Spierspasmen, hartritmestoornis.
Zie voor meer symptomen en behandeling vergiftigingen.info.
Eigenschappen
Combinatie van een angiotensinereceptorblokker (ARB) en een thiazide–diureticum. Werkingsduur: 24 uur.
Meer details:
Geneesmiddelgroep
olmesartan/hydrochloorthiazide hoort bij de groep ARB met diureticum.