ketotifen (systemisch)

Samenstelling

Ketotifen Stroop (als fumaraat) Diverse fabrikanten

Toedieningsvorm: Stroop (suikervrij)
Sterkte: 0,2 mg/ml
Verpakkingsvorm: 200 ml

Bevat tevens: sorbitol en sommige bevatten propyleenglycol. Conserveermiddelen: methyl- en propylparahydroxybenzoaat.

Zaditen (als fumaraat) Sigma Tau bv

Toedieningsvorm: Tablet
Sterkte: 1 mg

Uitleg symbolen

XGVS	Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS).
OTC	Over the counter, dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. Aan de vergoeding van bepaalde zelfzorgmedicatie zijn nadere voorwaarden verbonden. Deze zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering.
2	Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. Deze voorwaarden kunnen betrekking hebben op de indicaties, de duur van de behandeling en het voorschrijven volgens een richtlijn/protocol.
MNT	Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb.

ketotifen (systemisch) vergelijken met een ander geneesmiddel.

Advies

Vermijd bij allergische rinitis zoveel mogelijk de prikkels die klachten veroorzaken. Bij gebruik van geneesmiddelen is bij intermitterende, milde klachten een niet-sederend antihistaminicum (oraal of nasaal) eerste keus vanwege de snelle werking. Bij een verstopte neus en bij persisterende klachten gaat de voorkeur uit naar een nasaal corticosteroïd, dat bij onvoldoende effect kan worden gecombineerd met een antihistaminicum. Faalt ook de combinatietherapie en zijn de klachten ernstig, dan kan een allergeen-specifieke immuuntherapie in aanmerking komen, na zorgvuldige afweging van de voor- en nadelen.

Vanwege minder kans op sedatie en interacties gaat de voorkeur uit naar een niet-sederend antihistaminicum.

Bij profylaxe van astma is géén plaats meer voor ketotifen. Er zijn – ook voor jonge kinderen – voldoende alternatieven. Bovendien kunnen er bij gebruik van ketotifen juist bij jonge kinderen soms ernstige bijwerkingen optreden.

Bij jeuk eerst de oorzaak van de jeuk achterhalen en deze zo mogelijk behandelen. Indien het wegnemen van de oorzaak niet mogelijk is, of bij onbekende oorzaak, proberen de jeuk te verminderen door symptomatische behandeling. Niet-medicamenteuze maatregelen kunnen daarbij worden aangewend evenals lokale of systemische behandeling. Systemische, niet-sederende, antihistaminica worden geadviseerd wanneer vrijmaking van histamine in de huid een rol speelt, zoals bij urticaria. Indien histamine geen of slechts geringe rol speelt bij het ontstaan van de jeuk, kunnen centraal aangrijpende antihistaminica (zoals ketotifen) worden gebruikt. Houd hierbij wel rekening met het sederende effect van deze middelen.

Op basis van de indicatie kan gekozen worden voor een sterker, dan wel zwakker sederend middel. Houd bij de keuze van het antihistaminicum rekening met de halfwaardetijd.

Indicaties

Preventie en behandeling van allergische:

rinitis;
huidaandoeningen.

Profylaxe van:

allergisch astma, allergische bronchitis;
astmatische symptomen ten gevolge van hooikoorts.

Dosering

Bij staken van de therapie met ketotifen, geleidelijk afbouwen over een periode van twee tot vier weken.

Klap alles open Klap alles dicht

Preventie en behandeling van allergische aandoeningen:

Volwassenen en kinderen > 6 jaar:

1 mg 2×/dag; zo nodig 2 mg 2×/dag. Indien men makkelijk slaperig wordt, beginnen met 0,5 mg ’s avonds, gevolgd door 0,5 mg 2×/dag; in ca. 5 dagen kan de gebruikelijke dagdosering worden bereikt. Bij verminderde aandacht, mogelijk door het sederende effect, de dosis verlagen.

Kinderen ≥ 6 maanden t/m 5 jaar:

Begindosering 0,5 mg 2×/dag, eventueel verhogen; max. dosering voor kinderen ≥ 6 maanden tot 3 jaar is 1 mg per dag, voor 3–5 jaar 2 mg per dag. Bij verminderde aandacht, mogelijk door het sederende effect, de dosis verlagen.

De doses innemen bij het ontbijt en avondeten.

Bijwerkingen

Vaak (1-10%): vnl. bij kinderen symptomen van stimulering van het centrale zenuwstelsel (zoals opgewondenheid, prikkelbaarheid, slapeloosheid en nervositeit).

Soms (0,1-1%): droge mond, misselijkheid. Cystitis. Duizeligheid.

Zelden (0,01-0,1%): gewichtstoename. Slaperigheid/sedatie.

Zeer zelden (< 0,01%): convulsies. Ernstige huidreacties zoals erythema multiforme en Stevens-Johnsonsyndroom. Stijging van leverenzymwaarden, hepatitis.

Verder zijn gemeld: hoofdpijn. Braken. Huiduitslag, urticaria.

Slaperigheid/sedatie, droge mond en duizeligheid kunnen aan het begin van de behandeling optreden, maar verdwijnen meestal spontaan bij voortzetting van de behandeling.

Interacties

Gelijktijdig gebruik van orale bloedglucoseverlagende middelen (m.n. biguaniden) kan een reversibele afname van het aantal trombocyten veroorzaken; de combinatie is volgens de fabrikant gecontra-indiceerd.

Ketotifen kan het effect van sedativa, hypnotica, andere antihistaminica, anticoagulantia en alcohol versterken. Ketotifen versterkt ook het effect van bronchodilatatoren; de frequentie van het gebruik van bronchodilatatoren verlagen.

Antihistaminica beïnvloeden immuuntherapie bij allergie en mogelijk ook de resultaten van allergologische huidtests.

Zwangerschap

Antihistaminica passeren de placenta.
Teratogenese: Bij de mens onvoldoende gegevens. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid.
Advies: Gebruik afraden en bij voorkeur vervangen; er zijn voldoende alternatieven met voldoende ervaring. Alleen kortdurend gebruiken.

Lactatie

Overgang in de moedermelk: Ja.
Farmacologisch effect: Gebruik van de oudere antihistaminica kan beter worden vermeden vanwege effecten op het centraal zenuwstelsel. In het algemeen geldt dat sedatie van de zuigeling de belangrijkste bijwerking is na maternaal gebruik van antihistaminica. Daarnaast kunnen ook effecten zoals slecht drinken en een droge mond optreden. De meeste kans hierop is bij gebruik van de oudere antihistaminica.
Advies: Het gebruik van dit geneesmiddel of het geven van borstvoeding is gecontra-indiceerd.

Contra-indicaties

epilepsie.

Zie voor meer contra-indicaties de rubrieken Lactatie en Interacties.

Waarschuwingen

Ketotifen coupeert astma-aanvallen niet. Bij het begin van een langdurige behandeling de therapie met tot dan toe gebruikte symptomatische en/of profylactische anti-asthmatica niet abrupt beëindigen; vooral niet in geval van therapie met corticosteroïden; dit met oog op het vóórkomen van bijnierschorsinsufficiëntie.

De convulsiedrempel kan verlaagd worden.

Antihistaminica beïnvloeden de uitslagen van allergietesten.

Het gebruik kan leiden tot verminderd reactie- en concentratievermogen. Vele dagelijkse bezigheden (bv. autorijden) kunnen daarvan hinder ondervinden.

Overdosering

Symptomen
tachycardie, hypotensie, duizeligheid, verwardheid en desoriëntatie, sedatie, reversibel coma; speciaal bij kinderen: sterke opgewondenheid, convulsies.

Therapie
is symptomatisch. Ketotifen kan niet worden verwijderd door hemodialyse.

Zie voor meer informatie over symptomen en behandeling bij een vergiftiging met systemisch toegediend ketotifen vergiftigingen.info.

Eigenschappen

Krachtige H₁-receptorantagonist met een centraal aangrijpingspunt en een sederende en zeer zwak anticholinerge werking. In vitro is een stabiliserende werking op de mestcellen aangetoond. Werking: bij astma na enkele weken.

Kinetische gegevens

Resorptie	snel en vrijwel volledig.
F	ca. 50% door ’first pass’-effect.
T _max	2–4 uur.
Metabolisering	in de lever tot een nagenoeg inactief glucuronide metaboliet.
Eliminatie	vnl. als metabolieten (60-70%), via de urine. Ketotifen kan niet worden geëlimineerd door middel van dialyse.
T _1/2	bifasisch, resp. 3-5 uur en ca. 21 uur.

Geneesmiddelgroep

ketotifen (systemisch) hoort bij de groep antihistaminica, systemisch.

Kosten

Kosten laden…

Zie ook

antihistaminica, systemisch

Medicine group