isradipine
Samenstelling
Lomir Novartis Pharma bv
- Toedieningsvorm
- Capsule met gereguleerde afgifte ’SRO’
- Sterkte
- 5 mg
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS). |
| OTC | Over the counter, dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. Aan de vergoeding van bepaalde zelfzorgmedicatie zijn nadere voorwaarden verbonden. Deze zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. Deze voorwaarden kunnen betrekking hebben op de indicaties, de duur van de behandeling en het voorschrijven volgens een richtlijn/protocol. |
| MNT | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
Bij hypertensie verlagen diuretica, β-blokkers, calciumantagonisten (dihydropyridinen), angiotensine I converterend enzym (ACE)-remmers en angiotensinereceptorblokkers (ARB’s) de bloeddruk effectief en verminderen het tienjaarsrisico op cardiovasculaire mortaliteit en morbiditeit. Comorbiditeit en specifieke patiëntenkenmerken bepalen welke groepen en welke middelen als eerste in aanmerking komen. De voorkeur gaat uit naar middelen met een 24-uurs werkzaamheid. Als één middel onvoldoende effectief is, is het toevoegen van een middel uit een andere groep effectiever dan het verhogen van de dosis; tevens beperkt het de bijwerkingen als gevolg van een dosisverhoging. De vaste combinatie in de juiste dosisverhouding heeft om reden van therapietrouw de voorkeur.
Binnen de groep van de calciumantagonisten (dihydropyridinen) bestaan grote prijsverschillen.
Indicaties
Essentiële hypertensie.
Dosering
Hypertensie:
Volwassenen:
1 capsule 1×/dag; indien na ten minste 4 weken de behandeling onvoldoende effectief is, kan een ander antihypertensivum worden toegevoegd. Bij ouderen en bij verminderde leverfunctie: begindosering 1,25 mg 2×/dag. Van isradipine is echter geen beschikbare sterkte meer in de handel om een dosering van 1,25 mg te realiseren.
Bij gelijktijdig gebruik van cimetidine de isradipine-dosering halveren. Van isradipine is echter geen beschikbare sterkte meer in de handel om een dosering van 2,5 mg te realiseren.
De capsules in zijn geheel 30 min vóór de maaltijd innemen.
Bijwerkingen
Zeer vaak (> 10%): hoofdpijn, opvliegers, perifeer oedeem.
Vaak (1-10%): tachycardie, palpitaties. Dyspneu. Buikklachten. Duizeligheid, vermoeidheid, malaise. Huiduitslag. Polyurie.
Soms (0,1-1%): hypotensie. Gewichtstoename.
Zeer zelden (< 0,01%): ventriculaire ritmestoornissen, myocardinfarct, hartfalen, angina pectoris, atriumfibrilleren, bradycardie. Hoest. Allergische huidreactie, anafylactische reactie, angio-oedeem, jeuk, overmatig zweten, fotosensibilisatie. Misselijkheid, braken, verminderde eetlust, gingiva hyperplasie. Depressie, angst, nervositeit. Hypo-esthesie, paresthesie, slaperigheid. Visusstoornissen (wazig zicht). Artralgie, rugpijn, spierkramp, pijn in ledematen. Erectiestoornissen, gynaecomastie. Asthenie. Abnormale leverfunctiewaarden, hepatitis. Anemie, leukopenie, trombocytopenie.
Verder zijn gemeld: slapeloosheid, beroerte, TIA. pijn op de borst, syncope. Lethargie. Droge mond, obstipatie, diarree.
De (zeer) vaak voorkomende bijwerkingen zijn meestal van voorbijgaande aard.
Interacties
Het antihypertensieve effect kan worden versterkt door gelijktijdig gebruik van andere antihypertensiva, bij combinatie met baclofen en tijdens anesthesie met gehalogeneerde inhalatie-anesthetica. Bij ’high risk’-patiënten (bv. na een myocardinfarct) kan combinatie met een β-blokker leiden tot hartfalen, hypotensie en myocardinfarct. Het vergroot de biologische beschikbaarheid van propranolol (met 30%).
Cimetidine verhoogt door remming van het cytochroom P-450-systeem de biologische beschikbaarheid met 50%, waardoor de dosis isradipine kan worden gehalveerd. Wees vanwege mogelijke toename van bijwerkingen van isradipine voorzichtig bij de combinatie met matig tot sterke CYP3A4-remmers zoals enkele macrolide antibiotica, HIV-proteaseremmers, grapefruitsap en azoolantimycotica. Rifampicine verlaagt door inductie van het CYP450-systeem de plasmaconcentratie sterk; gelijktijdig gebruik van rifampicine en andere enzyminducerende middelen zoals efavirenz, nevirapine, carbamazepine, oxcarbazepine, fenytoïne, fenobarbital, rifabutine en sint-janskruid vermijden.
In combinatie met diuretica kan een tijdelijk versterkt saluretisch effect optreden en pre-existente hypokaliëmie worden versterkt.
Zwangerschap
Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens; gebruik bij een beperkt aantal vrouwen in het 3e trimester heeft geen schadelijkheid aangetoond. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid; wel zijn er aanwijzingen dat hoge doses een verminderde contractie van de uterus, complicatie bij het werpen en meer foetale en neonatale sterfte veroorzaken.
Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.
Overige: Reversibele vermindering van mannelijke fertiliteit is beschreven bij gebruik van sommige calciumkanaalblokkers.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja, in kleine hoeveelheden (bij dieren).
Advies: Weeg het risico van het gebruik van dit geneesmiddel in combinatie met het geven van borstvoeding.
Contra-indicaties
- instabiele angina pectoris;
- gedurende of binnen een maand na een myocardinfarct;
- cardiogene shock;
- overgevoeligheid voor dihydropyridinen.
Waarschuwingen
Voorzichtig bij patiënten met nierfunctiestoornissen of chronisch hartfalen, sick-sinussyndroom waar geen pacemaker is aangebracht of bij ernstig vermoeden hiervan, bij lage systolische bloeddruk, bij obstructie van het uitstroomtraject zoals bij een ernstige aortastenose en bij rechtsdecompensatie zoals cor pulmonale. Bij pre-existente angina pectoris kan de frequentie, duur en ernst van de angineuze aanvallen toenemen aan het begin van de behandeling of bij snelle dosisverhogingen.
De werkzaamheid en veiligheid bij kinderen zijn niet vastgesteld.
Overdosering
Symptomen
ernstige en langdurige hypotensie en reflextachycardie als gevolg van vasodilatatie. Myocardiale geleidingsstoornissen en verdere afname in cardiale output. Hyperglykemie, pulmonaal oedeem, agitatie, convulsies, verlaagd bewustzijn.
Therapie
maagspoeling, geactiveerde kool (binnen 1 uur na inname), totale darmlavage. Eventueel insuline/glucose en glucagon, i.v. vetemulsies, i.v. calcium, adrenerge middelen. Zie voor meer informatie over symptomen en behandeling toxicologie.org/isradipine en/of vergiftigingen.info.
Eigenschappen
Calciumantagonist met dihydropyridinestructuur. Het remt de langzame calciuminstroom via de L-type kanalen in de celmembraan van m.n. glad spierweefsel van de coronaire en perifere arteriën, waardoor de contractie vermindert. Hierdoor neemt de coronaire doorbloeding toe en daalt de perifere arteriële weerstand. Werking: na een week treedt al een significante bloeddrukdaling op, maximaal effect na 3-4 weken.
Kinetische gegevens
| F | 16–18% door uitgebreid first-pass-effect met grote intra- en interindividuele verschillen; bij ouderen of bij gestoorde leverfunctie hoger. De biologische beschikbaarheid neemt toe met circa 20% bij gelijktijdige inname van voedsel. |
| T max | 5–7 uur. |
| V d | 4,0 l/kg. |
| Eiwitbinding | 95%. |
| Metabolisering | in de lever (vooral door CYP3A4) volledig tot inactieve metabolieten. |
| Eliminatie | bifasisch, met de urine 60–65%, met de feces 25–30% als metabolieten. |
| T 1/2el | 8,4 uur. |
Geneesmiddelgroep
isradipine hoort bij de groep dihydropyridinen.