laronidase
Samenstelling
Aldurazyme Genzyme Europe bv
- Toedieningsvorm
- Concentraat voor infusie
- Sterkte
- 100 U/ml
- Verpakkingsvorm
- flacon 5 ml
Uitleg symbolen
| XGVS | Dit geneesmiddel is niet opgenomen in het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS). |
| OTC | Over the counter, dit geneesmiddel is een zelfzorgmiddel. Aan de vergoeding van bepaalde zelfzorgmedicatie zijn nadere voorwaarden verbonden. Deze zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. |
| 2 | Aan de vergoeding van dit geneesmiddel zijn bepaalde voorwaarden verbonden, die zijn vermeld op bijlage 2 van de Regeling zorgverzekering. Deze voorwaarden kunnen betrekking hebben op de indicaties, de duur van de behandeling en het voorschrijven volgens een richtlijn/protocol. |
| MNT | Dit geneesmiddel is onderworpen aan aanvullende monitoring. Extra aandacht wordt gevraagd voor onverwachte bijwerkingen. Meldt u dit via het meldformulier van het Lareb. |
Advies
De ziekte mucopolysaccharidose type I is een heterogeen voorkomende erfelijke stofwisselingsziekte waarbij sprake is van een enzymdeficiëntie voor α-L-iduronidase. Enzym-substitutietherapie met laronidase kan mogelijk een gunstig effect hebben op het beloop van de ziekte, echter gegevens over werkzaamheid, effectiviteit en veiligheid zijn beperkt. Nader onderzoek wordt hier naar verricht. Indien laronidase wordt toegepast dient dit in eerste instantie onder controle van een ervaren arts te gebeuren en in het kader van nader onderzoek. Bij een bevestigde diagnose van mucopolysaccharidose type I kan laronidase worden gebruikt, behandeling dient plaats te vinden in gespecialiseerde centra.
Indicaties
Langdurige enzym-substitutietherapie bij patiënten met een bevestigde diagnose van mucopolysaccharidose I (MPS I; α-L-iduronidasedeficiëntie) ter behandeling van de niet-neurologische manifestaties van de ziekte.
Dosering
Langdurige enzymsubstitutie bij α-L-iduronidasedeficiëntie:
Volwassenen en kinderen:
I.v. als infusie: 100 U/kg lichaamsgewicht 1×/w. De aanvankelijke infusiesnelheid van 2 U/kg/uur kan, als dit wordt verdragen, elke 15 minuten stapsgewijs worden verhoogd tot maximaal 43 U/kg/uur. De totale dosis in 3–4 uur toedienen.
Voor een kind is geen aanpassing van de dosering nodig.
Bijwerkingen
De meeste bijwerkingen houden verband met de infusie en zijn in sommige gevallen ernstig.
Zeer vaak (> 10%): hoofdpijn. Koorts. Misselijkheid, buikpijn. Artropathie, artralgie, rugpijn, pijn in de ledematen. Huiduitslag, roodheid in het gezicht. Lokale reacties bij de infusieplaats.
Vaak (1-10%): hypotensie, bleekheid, anafylactische reactie, vaatlekkage, Extreme ademhalingsproblemen, dyspneu, cyanose, hoesten. Angio-oedeem, opgezwollen gezicht, urticaria, jeuk, alopecia. Rusteloosheid. Toegenomen transpiratie, koud zweet, rillingen, warmte of koude sensaties, slechte perifere doorbloeding, pijn in skeletspieren, paresthesie, duizeligheid. Braken, diarree.
Kinderen:
Zeer vaak (> 10%): verhoging van bloeddruk, afname van de zuurstofverzadiging, tachycardie, pyrexie, rillingen.
Interacties
Bij gelijktijdige toediening van chloroquine kan de intracellulaire opname van laronidase afnemen.
Zwangerschap
Teratogenese: Bij de mens, onvoldoende gegevens. Bij dieren geen aanwijzingen voor schadelijkheid.
Advies: Alleen op strikte indicatie gebruiken.
Lactatie
Overgang in de moedermelk: Ja.
Advies: Het geven van borstvoeding wordt ontraden.
Contra-indicaties
Waarschuwingen
De therapie met laronidase moet plaatsvinden onder begeleiding van artsen die bekend zijn met de behandeling van patiënten met MPS I of andere erfelijk stofwisselingsziekten. Laronidase kan als eiwit ernstige overgevoeligheidsreacties veroorzaken. In dat geval dient de toediening met laronidase te worden gestaakt; neem voorzorgen voor een adequate anafylactische behandeling. Reanimatieapparatuur moet voorhanden zijn.
Wanneer bij eerdere toediening bijwerkingen zijn opgetreden die verband houden met de infusie, voorzichtigheid in acht nemen; de infusiesnelheid verlagen en vooraf antihistaminica en/of antipyretica (paracetamol of ibuprofen) toedienen. Aanbevolen wordt patiënten de eerste paar keer één uur voor de infusie antihistaminica en/of antipyretica toe te dienen om zo min mogelijk kans op bijwerkingen tijdens de infusie te hebben. Bij een acute onderliggende ziekte lijkt het risico op bijwerkingen tijdens de infusie groter, daarom de klinische toestand van de patiënt goed beoordelen.
Alle patiënten ontwikkelen IgG-antilichamen tegen laronidase. Seroconversie treedt echter doorgaans binnen drie maanden op. Er werd geen noemenswaardige afname in werkzaamheid gezien.
Er is geen onderzoek gedaan bij patiënten met lever- of nierinsufficiëntie. Er zijn geen gegevens beschikbaar over veiligheid en werkzaamheid bij patiënten < 5 en > 65 jaar.
Overdosering
Eigenschappen
Laronidase is een glycoproteïne dat na intraveneuze infusie snel uit de circulatie verdwijnt en wordt opgenomen in de cellulaire lysosomen. Enzymsubstitutie therapie met laronidase bij patiënten met α-L-iduronidase deficiëntie verhoogt de capaciteit om opgehoopt substraat (glycoaminoglycanen) te hydrolyseren en verdere stapeling te voorkomen.
Kinetische gegevens
| V d | bij aanvang van de therapie ca. 0,4 l/kg, later afnemend tot ca. 0,2 l/kg. |
| Metabolisering | waarschijnlijk door middel van peptidehydrolase. |
| T 1/2 | bij aanvang van de therapie ca. 4 uur, later afnemend tot ca. 2 uur. |
Geneesmiddelgroep
laronidase hoort bij de groep middelen bij metabole aandoeningen, enzymen.